Πόσο βαρετό αυτό το διάβασμα... Δηλαδή, μετά από τόσους μήνες ξάπλας, ξενυχτιού και άλλων πολλών δραστηριοτήτων που δεν είναι απαραίτητο να αναφερθούν, πρέπει να κάτσουμε να διαβάσουμε για την εξεταστική (yeah right)... Καταπλακώνομαι και μόνο που το γράφω αυτή τη στιγμή. Βέβαια, εντάξει, ας μην είμαι και υπερβολική (παρότι η υπερβολή είναι βασικό χαρακτηριστικό μου, είναι εμφανές νομίζω). Το Λύκειο εμένα προσωπικά μου φαινόταν απείρως δυσκολότερο από το Πανεπιστήμιο, όπως τουλάχιστον φαίνεται μέχρι τώρα: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ, απουσίες, πενήντα χιλιάδες προειδοποιημένα και απροειδοποίητα διαγωνίσματα και τεστάκια κάθε τετράμηνο και φυσικά το καθημερινό (αλλά κατά τ' άλλα προαιρετικό) διάβασμα στο σπίτι. Δεν λέω, ωραία χρόνια αυτά του σχολείου και τα κρατάω στο μυαλό μου. Στο Πανεπιστήμιο όμως αλλάζουν κάποια πράγματα. Λιγότερο διάβασμα, λιγότερο άγχος, πίεση και γκρίνια, περισσότερο ελεύθερος χρόνος. Τουλάχιστον έτσι το έχω αντιληφθεί εγώ. Μέχρι που πλησιάζει η εξεταστική. Οι συζητήσεις για σημειώσεις και τα SOS δίνουν και παίρνουν. Κάποιοι συμβιβάζονται με το γεγονός ότι δεν θα γράψουν, κάποιοι αρχίζουν και ξεφυλλίζουν τα βιβλία. Το σύνθημα που επικρατεί δεν είναι άλλο από το: "Βοηθήστε τον πλησίον σας, ΔΩΡΙΣΤΕ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΑΣ"!!! Ε, δωρίστε τις και εσείς που έχετε, βρε παιδιά! Ας δείξουμε πόσο τιτανοτεράστιοι και διαβαστεροί (γκουχου γκουχου) φοιτητές είμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου