Ένας αργοπορημένος απολογισμός του 2011

Ναι, εντάξει, θα ξεκινήσω με το κλασικό: ήταν μια δύσκολη χρονιά, γεμάτη διαβάσματα και ξενύχτια και θυσίες και κλάματα ακόμη (τουλάχιστον μέχρι το μισό) λόγω Πανελληνίων. Έμαθα ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Και έτσι βρίσκομαι σε μια σχολή που θα με φέρει πιο κοντά σ' αυτό που θέλω να κάνω: τη δημοσιογραφία. Και μπορεί να βαριέμαι να παρακολουθώ κάποιες φορές τα μαθήματα και να προτιμώ να πηγαίνω για ψώνια ή για windowshopping, όμως θα έλεγα ότι μου αρέσει. Και φυσικά έχω γνωρίσει τόσο καινούριο κόσμο! Πέρα όμως από τα της σχολής, έγιναν ένα σωρό άλλα πράγματα το 2011. Πέρασα ένα υπέροχο καλοκαίρι μαζί με καλούς φίλους και συγγενείς. Και ναι, μπορεί να μην εξελίχθηκαν όλα έτσι όπως τα είχα φανταστεί, κατάλαβα όμως ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα όταν δεν τα σχεδιάζεις και είσαι απροετοίμαστος. Ήταν η πρώτη ίσως χρονιά που ένιωσα ότι έκανα ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, σε σημείο να εύχομαι να αρχίσουν επιτέλους οι σχολές ή τουλάχιστον να ξαναπήγαινα σχολείο (οκ, λίγο υπερβολικό, το ξέρω!) Πλάκα πλάκα, συνειδητοποίησα ότι το σχολείο τέλος, καπούτ, φινίτο λα μούζικα. Αλλά λένε πως όταν χάνεις κάτι κερδίζεις παράλληλα κάτι άλλο, οπότε ζήτω η φοιτητική ζωή! Οι παρέες μου άλλαξαν, όχι σε μεγάλο βαθμό βέβαια. Υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα οι σταθεροί πρωταγωνιστές. Άτομα έφυγαν, άτομα ήρθαν - κυρίως ήρθαν. Αλλά ποιός ξέρει για πόσο ακόμα θα συνεχίσουμε να παίζουμε όλοι μαζί "Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο"... Φαντάζομαι ότι όσο οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλάζουν και τα θέλω τους. Συνέβη επίσης και ένα θαύμα: έμαθα να μαγειρεύω! Κι όμως! Καλά, μην φανταστεί κανείς ότι έμαθα απέξω και ανακατωτά τη γκουρμέ κουζίνα, απλά έμαθα κάποια βασικά πράγματα, γιατί δεν ήξερα ούτε αυτά (το βράσιμο μακαρονιών για παράδειγμα - για βραστό αυγό δεν το συζητώ καν!) Κορίτσι για σπίτι! Γενικότερα όμως ήταν μια ικανοποιητική χρονιά. Οι απογοητεύσεις, οι στεναχώριες, οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες είναι μέσα στη ζωή (αυτό το έχουμε κάνει καραμέλα, αλλά τέλος πάντων). Πάντως, η κάθε χρονιά, πέρα από όλα αυτά, έχει και τα καλά της, έχει κάτι το οποίο συνέβη και μας άλλαξε τη ζωή, έχει κάτι που όταν το σκεφτόμαστε χαμογελάμε!