Το φαινόμενο "καψούρα"

καψούρα, η [kapsúra]: παθιασμένος έρωτας, ή αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε μια τόσο βαριά λέξη, ένα αίσθημα που σε κάνει να πετάς και ενίοτε να πέφτεις στα πατώματα. Συνδέεται άμεσα με τον ενθουσιασμό και μπορεί να οδηγήσει, αν δεν υπάρχει ανταπόκριση, σε εκτεταμένη κατανάλωση αλκοολούχων υπό το άκουσμα πονεμένων μελωδιών, γνωστών και ως καψουροτράγουδα. Το αίσθημα αυτό συνοδεύεται από αμέτρητες σκέψεις για το "πρόσωπο" και, στα πρώτα συνήθως στάδια, από ένα τεράστιο χαμόγελο και γενικά καλή διάθεση, αφηρημάδα, άκουσμα τιτιβισμάτων και μια ύποπτη διάθεση για προσφορά. Το προσβεβλημένο από καψούρα άτομο, ο λεγόμενος καψούρης, νιώθει μια έντονη επιθυμία να βρίσκεται συνέχεια μαζί ή/και να επικοινωνεί με το "πρόσωπο" κατά τη διάρκεια της μέρας και διακατέχεται από την ανάγκη να έχει σωματική επαφή με εκείνο (ό,τι και αν αυτό περιλαμβάνει). Στα επόμενα και πιο προχωρημένα στάδια υπάρχουν δυο περιπτώσεις που μπορεί να οδηγηθεί το άτομο. Στην πρώτη, η καψούρα αρχίζει σιγά σιγά να σβήνει και ο ενθουσιασμός φεύγει, κάτι που μπορεί να είναι αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης που ονομάζεται "ξενέρωμα". Στη δεύτερη, η καψούρα όχι απλώς παραμένει, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ενδυναμώνεται όλο και πιο πολύ όσο περνάει ο καιρός και μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πιο ισχυρό και πιο μεγάλο, το οποίο βέβαια δεν θα το μελετήσουμε αυτή τη φορά. 

Εσύ, λοιπόν, πόσο καψούρης είσαι?